Η υποστήριξη των νέων εκπαιδευτικών όλων των ειδικοτήτων είναι αδιαμφισβήτητα απαραίτητη και πολλές χώρες έχουν, εδώ και αρκετά χρόνια, εντοπίσει αυτή την ανάγκη. Μια αποτελεσματική μέθοδος αντιμετώπισης του ζητήματος, είναι η εφαρμογή προγραμμάτων όπου έμπειροι εκπαιδευτικοί λειτουργούν ως μέντορες των νέων συναδέλφων τους (Bell-Robertson, 2015· Fernández-Barros et al., 2023· Weidner, 2023). Στον χώρο της εκπαίδευσης στη χώρα μας, ο θεσμός του μέντορα εισήχθη το 2022 με υπουργική απόφαση (ΦΕΚ 4509/2022). Ειδικότερα, στο πεδίο της μουσικής παιδαγωγικής δεν φαίνεται να εφαρμόζεται επαρκώς στην πράξη. Εντοπίζοντας αυτήν την ανάγκη, η κατεύθυνση της Μουσικής Παιδαγωγικής του Ιονίου Πανεπιστημίου ξεκίνησε ένα πιλοτικό πρόγραμμα καθοδήγησης για την υποστήριξη των φοιτητ(ρι)ών που εκπονούν εξάμηνη πρακτική άσκηση σε σχολεία και δομές στο πλαίσιο της διπλωματικής τους εργασίας, από ομότιμες μεντόρισσες με πολυετή διδακτική εμπειρία. Ακολουθώντας μεθοδολογία συνεργατικής αυτοεθνογραφίας (Chang et al., 2013), στην παρούσα μελέτη επιδιώκεται να εξεταστεί το βίωμα των δύο εκπαιδευτικών, που ανέλαβαν τον ρόλο αυτό. Τα ερευνητικά ερωτήματα που επιδιώκονται να απαντηθούν είναι: α) πώς οι προσωπικές εμπειρίες στην εκπαίδευση, τα θετικά στοιχεία και οι αδυναμίες των δυο μεντορισσών διαμόρφωσαν τη στάση τους στην καθοδήγηση των φοιτητ(ρι)ών για την πρακτική τους, και β) αν και πώς η εμπειρία αυτή, επηρέασε τις προσωπικές τους διδακτικές πεποιθήσεις, προσεγγίσεις και ποιες ανάγκες αλλαγών προέκυψαν. Από την ανάλυση αναδύθηκαν θέματα όπως η διαρκής ανάγκη αλληλεπίδρασης, συνεργασίας και αναστοχασμού. Παρατηρήθηκε και καταγράφηκε η σημασία της βαθύτερης γνωριμίας με τα μέλη της ομάδας, του γνωστικού, επαγγελματικού υπόβαθρου τους και η συνεργατική καταγραφή των αναγκών τους. Η ανομοιογένεια της ομάδας, τόσο η ηλικιακή, όσο και σε επίπεδο εμπειρίας διδασκαλίας, αλλά και το γεγονός ότι οι συμμετέχοντες υλοποιούσαν την πρακτική τους σε διαφορετικά πλαίσια αποτέλεσαν σημαντικές προκλήσεις. Φάνηκε ότι ο καθοδηγητικός ρόλος των μεντορισσών ενίσχυσε την αίσθηση της κοινότητας μεταξύ των φοιτητ(ρι)ών, αλλά και του αισθήματος της αποτελεσματικότητάς τους ως νέων εκπαιδευτικών μουσικής. Η εμπειρία ήταν για τις εκπαιδευτικούς μια πορεία γεμάτη ερεθίσματα που πρόσφερε ιδέες για διαφορετική προσέγγιση στο πεδίο της συνεργασίας και της εκπαίδευσης, ωθώντας τις να αναπτύξουν διαφορετικές δεξιότητες και να διευρύνουν τους τρόπους διδασκαλίας και καθοδήγησης.

• Ιστορικές και πολιτισμικές διαστάσεις και σύγχρονες εκπαιδευτικές πρακτικές

Η Μαρία Χαλκιαδάκη είναι εκπαιδευτικός στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Έχει σπουδάσει κλασσική  κιθάρα. Μετεκπαιδεύτηκε στην ειδική αγωγή στο Διδασκαλείο του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο. Είναι απόφοιτος του διετούς κύκλου μουσικοκινητικής αγωγής Carl Orff της σχολής Μωραΐτη. Έχει εκπαιδευτεί στη διαπολιτισμική αγωγή και την εκπαίδευση προσφύγων.  Ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Μουσική Παιδαγωγική» του τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιόνιου Πανεπιστημίου και έχει ξεκινήσει εκπόνηση διδακτορικής διατριβής στο ίδιο τμήμα. Τα τελευταία 12 χρόνια εργάζεται ως εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής σε τμήμα ένταξης δημοτικού σχολείου στο Ηράκλειο της Κρήτης χρησιμοποιώντας την μουσική ως εργαλείο για την συμπερίληψη.

Η Μαρία Ζαρκάδα είναι υποψήφια διδακτόρισα του Ιονίου Πανεπιστημίου στον τομέα της Μουσικής Παιδαγωγικής. Έχει σπουδάσει Μουσική Εκτέλεση στο Πανεπιστήμιο του Leeds και είναι κάτοχος τριών μεταπτυχιακών διπλωμάτων με ειδίκευση στη Μουσική στην Κοινότητα, τη Μουσική Παιδαγωγική και την Ειδική και Ενιαία Εκπαίδευση. Από το 2009 έως το 2011 υπήρξε υπότροφος του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (NYU) από όπου και έλαβε ειδικότητα στη μουσικοπαιδαγωγική μέθοδο Kodály. Έχει πολυετή διδακτική πείρα τόσο στην Ελλάδα όσο και το εξωτερικό, ενώ έχει παρακολουθήσει πλήθος επιμορφώσεων και σεμιναρίων επάνω σε θέματα μουσικής παιδαγωγικής και διαπολιτισμικής εκπαίδευσης, τομείς οι οποίοι αποτελούν τα προσωπικά της ερευνητικά ενδιαφέροντα.